Adam gibi öl!

Hicvederim dünyayı, sağı solu ayırmam
Millete zarar veren, babam olsa kayırmam

Yukarıda yazdığım iki dize sevgili şair dostum kardeşim H. Osman Saraç’a ait.
H.Osman Saraç’la zamanımız elverdiği ölçüde buluşur sohbetler ederiz. Son görüşmemizden bu yana yaklaşık altı ay geçti. Dostluklar yürekten, samimice olunca insan bir başka özlüyor sohbetleri.

H. Osman Saraç hayatın süzgecinden defalarca geçmiş, elenmiş ve tam kıvamını bulmuş, dergicilikten gazeteciliğe ve şimdi de yayıncılığa soyunan sistemin elverdiği ölçüde başarılı olan bir değer. Hayatta tek yenilmediği alan varsa o da şiiri. Bazen talihsiz, bazen benim gibi fazlaca iyi niyetli olmanın ağır faturalarını ödeyen bu aziz dostumla uzunca sohbetimizden sonra anladım ki biz ikimizin daha ödeyeceğimiz epeyce faturalar var.

H. Osman Saraç’ta ikinci kitabını çıkarmış olmanın heyecanıyla birlikte ağırlığı da sinmiş üstüne. O tam bir hiciv ustasıdır. Alkolikliği eksik Neyzen’e benzerliği çok. Bir de Neyzen’de olmayan çalışma şevki bunda zirvelerde. Adam bıkmak bilmiyor. Yenilmeye niyetsiz boksör gibi aldığı ve kendini yere seren her darbeden sonra daha bir güçlü kalkıyor ayağa. Onun ve benim yayın organlarımızın sorunlarından bahsederken bir başka şair dostumuz Nurullah Dursun içeriye girdi. Ona da kirli sakal pek yakışmış ama kendisini hiç bu kadar dalgın ve somurtkan görmemiştim. Belli ki onunda omuzlarındaki baskılar artmış. H.Osman Saraç son kitabını imzalarken bir yandan da atmaya niyetli olduğu kültür adımlarından heyecanla bahsediyordu. Tevafuk bu ya bir başka gazeteci dostumuz Ali Çınar aradıktan sonra yanımıza geldi ve beraberce üçümüz yemeğe çıktık. Bu şehirde sürekli olan şeyler olmaya başladı sanırım. Ben bu şehirden uzaklarda insanların hasedini unutmuşken ve biz üç şair, gazeteci dertleşirken Ali Çınar’ın bir başka gazetecinin bizi fotoğraf çektiğini fark etmesiyle gündem, ve konu değişti tabi. Neticede bizler buna alışmış insanlardık. (H. Osman Saraç hariç adam fotoğraf çekildiğini bile fark etmeden musakkasını yemeye devam ediyordu)

Bütün bunlarla birlikte benim aklım çantama koyduğum H.Osman Saraç’ın “Allah’tan büyük olsun isimli şiir kitabındaydı. Birinci kitabı olan “Tam sırasıdır” kitaplığımda en az 10 kere baştan sona okunmuş haliyle ter kaplıyordu da özellikle yaşadıklarını bildiğimden bu kitabı okuyacak olmak bana heyecan veriyordu. Yemekten hemen sonra yeniden görüşmek üzere vedalaşarak ayrıldık. Ben artık istediğim kitabı rahat rahat okuyacaktım.

100 sayfanın üzerinde olan ve her bir şiirini didik didik ederek okuduğum ve her şiirine dair notlar aldığım kitabı istedim ki okuyucularımda bilsinler.
H. Osman Saraç kitabının arka kapağında Şairler Yaşar İliksiz, Ömer Ekinci Micingirt, Seyit Kılıç, Hasan Ulusoy ve benim kendisine dair düşüncelerimize yer vermiş. Kitabı baştan sona okuyunca kitabın arka kapağında yazılı olan ve asla yanılmadığımı bildiğim “H.Osman Saraç şiiri sadece yazan değil onu adeta yaşayan bir mücadele insanıdır. Bu sebepledir ki; şiirlerini okuyanların damarlarında dolaşmaya başlar O’nun mücadele ruhu” ifadelerimin ne derece doğru olduğunu bir kere daha gördüm.
H. Osman Saraç kitabının önsözüne “Hep sorun çıkarırım” ifadesini koymuş. Evet bu cümle onu çok iyi anlatıyor. Çünkü kendisi sistemdeki açıklara ve bu açıklardan istifade ederek rant edinenlere hep karşı olmuştur. Kitapta isyanlarını, çaresizliklerini, ters açı bakışlarını göreceksiniz. Bu sebeple kitapta bulunan bazı şiirlerinde bölümler alarak sizinle paylaşma hazzını yaşamak istedim. Aşağıdaki dizelerin hepsi H. Osman Saraç’ın ikinci kitabı “Allah’tan büyük olsun” dan alınmıştır.



ALLAH’TAN BÜYÜK OLSUN

Jandarmadan, polisten, karından korkuyorsun
Para kazanmak derdin! Yarından korkuyorsun
“Allah büyüktür” diyor, her şeyden korkuyorsun

Öyle bir şeyden kork ki;
Allah’tan büyük olsun!

AYNA

Dün gece aynayla sohbete daldım
Senin her tarafın kibirdir dedi
Çıkardım aynayı tam kıracaktır
“Senin de son yerin kabirdir” dedi

BİZİM EL İTLER

Okeye taş çaldı diye ayıplanırken bizim Murat
Bunlar taş ocağı çalar;
İtibar görür!

BU HAFTA DA PAZAR ETTİK
,
Bu hafta da Pazar ettik
Hadi hayırlısı bakalım
Biraz azar azar ettik
Hadi hayırlısı bakalım



DÜNYAYI TAŞIYORUM

Dünyayı taşıyorum
Gittiği yere kadar
Ardımdan kaderimin
İttiği yere kadar

Yaşayan ölecekse
Bir hesap görecekse
Ocaklar sönecekse
Tüttüğü yere kadar

….

GÜLEREK

Ne kahkahalar attım
Anlamasınlar diye kahrolduğumu
Güle güle hapis yattım


HER ŞAİR BİRAZ DELİDİR

Her şair biraz delidir
Biraz da veli
İyi şiir için çok delirmeli


… her şair satılmıştır
Her şair aldatılmıştır
Ağlatılmıştır



HIRSIZ NİYE SOYAR SENİ

Hırsız niye soyar seni
Bir düşünsen, fark edersin
Bu eskidir bu da yeni
Bir düşünsen fark edersin




Senin yatın katın vardır
Jokey arar atın vardır
Bütün derdin bu kadardır
Bir düşünsen, fark edersin

….
Bir vatan var hepimizin
Bütün mallar niye sizin
Kim veriyor buna izin
Bir düşünsen, fark edersin

….


ADAM GİBİ ÖL

Boğulan için ne fark eder
Okyanus, deniz, göl?
Madem ki ecelin budur,
Adam gibi öl!..

….

İSRAİL İTİNE DUR DEYİN

Ya bırakın şu taşları
Ya köpeğe “dur “deyin

KAÇA KAÇA MÜSLÜMAN

Altınlarla donat evde eşini
Sen sadece düşün kendi işini
Feryat figan eden din kardeşini
Kurtarmaya çalışmadan; Müslüman

Vitrine çıkınca büyük mücahit
Parayı istifler, şimdi mütahit
Zekat bile vermez itin oğlu it
Bir ekmeği bölüşmeden; Müslüman

….


KIRK SENE YAŞADIM SIFIRA GELDİM


Namazlarım kaza, orucum kaza
Zekat ve hac zaten farz değil bana
Tek şehadet kaldı elimde, aha!
Kırk sene yaşadım sıfıra geldim




KIRKAYAK

Kırkayak, kırkayak
Bir tek başa kırk ayak
Kırk tane ayağın var
Şu gittiğin yola bak!



MEHDİ-DECCAL

Allah’a verdik ahdi; bir tükenmez mecaldir
Her Müslüman bir Mehdi, her zalim bir Deccal’dir!

NANKÖR OLMA

Binbeşin beşi senin
Et onun, leşi senin
Zenginin işi senin
Nankör olma kardeşim!



Ye rüşveti, yala yut
Yemiyorsan, haram but
Hep ramazan, oruç tut
Nankör olma kardeşim!




ÖLÜ YORUM

Bütün tabularını yıktım hayatın
Bütün şifrelerini kırdım
Her şeyi biliyorum!

Üç günlük dünya içim, kıçını yırtanlara
Kıçımla gülüyorum!

SAHTE KAR

Küçükken sahte memeyle kandırılır çocuklar
O yüzden mi insanlar, böylesine sahtekar?


SARHOŞ DOSTLARIM

Böyle iki tekle bitmek var mıydı?
Hay benim dostlarım, sarhoş dostlarım
“Kullanmak” diyemem, satmak var mıydı?
Hay benim dostlarım, sarhoş dostlarım


SOYGUN

Dayanış beynine silahını;
“Kasayı vermezsen kendimi vururum!” diyor
O’na verdiğim değerle
Beni soyuyor!


….


Yolun açık olsun diyorum baki dostum H. Osman Saraç

Bekir Kale Ahıskalı
Mayıs 2010