Gülüme can ol, canıma gül

Gülüme can ol, canıma gül




Şehir Yazıları-16



Tebessümlerim, bakışlarınla bir göçmen hayatı yaşıyor

Yağmalanıyorum sanki gamzelerinde yangın yeri gibi

Her seferinda hain muamelesine tabi tutuluyor utangaç bakışlarım

Kimsesizlerin yaşadığı bir bina aralığı sıcaklığında iken tüm insanlar

Üzerime örtülen bir battaniye yumuşaklığında soluklarınla

Yarına taşıyorum dünden getirdiklerimle birlikte herşeyimi

Herşeyim dediysem dünyalara değişmeyeceğim

hayallerimdeki sen varsın birde yanına yamadığım ben

Hani annesi olmayan bir çocuğun yaması nasıl olursa öyle işte..

Ben varım bu şehrin yamalı sokakların da yamalı hayallerim,

yamalı düşlerim ve yamalı dünyamla...



Bir yamalı dünya bende yok gülüm.

Senin, içindeki dertlerini sansürleyen o gamzelerinde yamalı..

Yamalı yalan bir dünyaları var insanların. Biblo aşklarıyla kurdukları,

yalanlarına kendilerinin bile inandıkları.



Bilmezmisin bibloların dünyasında bakışlarda, yakışlarda, yakarışlarda

sessizdir.Dünyama gel ölümlülerin dünyasına. Ölmeden yaşamak zorunda

oldukları aşkı yaşama derdinde olanların dünyasına gel



Gülüme can ol, canıma gül



Bekir K Ahıskalı

14.11.2005



Şehir Yazıları-16