Gülüme can ol, canıma gül
Şehir Yazıları-16
Tebessümlerim, bakışlarınla bir göçmen hayatı yaşıyor
Yağmalanıyorum sanki gamzelerinde yangın yeri gibi
Her seferinda hain muamelesine tabi tutuluyor utangaç bakışlarım
Kimsesizlerin yaşadığı bir bina aralığı sıcaklığında iken tüm insanlar
Üzerime örtülen bir battaniye yumuşaklığında soluklarınla
Yarına taşıyorum dünden getirdiklerimle birlikte herşeyimi
Herşeyim dediysem dünyalara değişmeyeceğim
hayallerimdeki sen varsın birde yanına yamadığım ben
Hani annesi olmayan bir çocuğun yaması nasıl olursa öyle işte..
Ben varım bu şehrin yamalı sokakların da yamalı hayallerim,
yamalı düşlerim ve yamalı dünyamla...
Bir yamalı dünya bende yok gülüm.
Senin, içindeki dertlerini sansürleyen o gamzelerinde yamalı..
Yamalı yalan bir dünyaları var insanların. Biblo aşklarıyla kurdukları,
yalanlarına kendilerinin bile inandıkları.
Bilmezmisin bibloların dünyasında bakışlarda, yakışlarda, yakarışlarda
sessizdir.Dünyama gel ölümlülerin dünyasına. Ölmeden yaşamak zorunda
oldukları aşkı yaşama derdinde olanların dünyasına gel
Gülüme can ol, canıma gül
Bekir K Ahıskalı
14.11.2005
Şehir Yazıları-16