Emanet sözcüklerle söyleme beni sevdiğini.
Şehir Yazıları-15
Emanet sözcüklerle söyleme beni sevdiğini.
Bırak o zaman bilmeyeyim sevildiğimi.
Aç iken sevgine, bir de emanet sözcüklerle kandırma beni...
Senden olan dikeni,
senden olmayan gül bahçesine tercih ederken...
Korkuyorsan eğer aydınlıktan
perdelerini ışığa kapat, gözlerini sevgiye kapattığın gibi.
Bilmez misin rüzgarla sevişmeyen gülün kokusundan
kimse haberdar olamaz.
Bırak, kokuna sancılansın burunlar, güzelliğinle yunsun tüm çirkinlikler.
Bırak, tüm şehrin dudağında
''benden bir güzel geçti, bağrımı deldi geçti''
diye bir nalan olsun.
Utansın sana söylenemeyen sözcükler çıkamasın dudak aralarından.
Çekilsin eşkiya ruhlu, korsan sevdalar tüm sokaklardan..
Yine o türküyü söylensinler kemani bir sesle, seni anlamayanlar ''Kendim ettim kendim buldum'' diye..
Bırak onlar söylesinler ama sen bana asla,
Emanet sözcüklerle beni sevdiğini söyleme.
Bırak o zaman bilmeyeyim sevildiğimi.
Bekir K Ahıskalı
11.11.2005
Şehir Yazıları-15
