Aşk-ı memnu mefta'sıyım sanki.

Aşk-ı memnu mefta'sıyım sanki.




Şehir Yazıları-14



Elimde parasızlıktan geçtiğim yerlerin saksılarından çaldığım güllerim,

Kimsenin geçmediği bir sokak ortasında, dudağımda en taze buselerle

bekliyorum.



Şehrin varoşlarının aşk çığlıkları yırtıyor tül inceliğindeki

hayallerimi. Güvercinlerin bile korkarak kanat çırptığı bu iklimde,

gelebileceğinin hayaline emanet canım. Daha dünki aşk cinayetinin kanın

yıkanmamışken yağmur sularıyla, yıkılan hayaller harabesinde yerim

ayrılmıştır belki de.



Mezarını kimlerin kazacağını, kimlerin üzerini örteceğini bilemediğim bir

aşk-ı memnu mefta'sıyım san ki.



Seni uzak memleketlere savuran kasırgalar beni bu topraklar çivilemişler

san ki. En ağır kayalardan daha ağır basıyorum toprağa. Yanı başımda

kanat çırparken azrail ben hala elimde ki gülleri sunabilme derdindeyim.



Hoyrat gözler süzülüyor üzerime en dik yamaçlardan.

Bu şehir kanıma susamış, bilmiyor ki kesse sen akacaksın damarlarımdan.

Zakkum yetiştirme derdinde bu şehir, elif çekirdeği zakkum için meyveye durmaz.



Şehir geceye durmadan, elimde güllerim solmadan, ben azraile teslim olmadan gelsen diyorum





Bekir K Ahıskalı

10.11.2005

Şehir Yazıları-14